خبر

اکنون که دو دهه دیگر از سینمای هند می گذرد، دو دهه شاهد تغییرات عمده ای در بالیوود بوده و درام های اجتماعی جای فیلم های عاشقانه عاشقانه را در دل مخاطبان گرفته اند و کارخانه رویای بالیوود نیز به اهمیت فیلم پی برده است یک بازتاب جامعه و رویکرد آگاهانه فیلم ها می توانند تجربه ای جدید و هیجان انگیز برای مخاطبانی باشند که هنوز ایده قدیمی بالیوود را دارند.

در ادامه بخشی از فیلم هندی مهم دو دهه اخیر را خواهید خواند که به نوعی در این روند جدید قرار گرفته اند و موج جدیدی از سینمای هند را در قلب بالیوود به راه انداخته اند. این فیلم ها را می توانید در نماوا تماشا کنید.

1. لاگان: روزی روزگاری در هند

در سال‌های آغازین هزاره جدید، زمانی که تماشاگران هنوز ذوق فیلم‌های عاشقانه دهه نود را می‌پسندیدند و مثلث طلایی شاهرخ خان، سلمان خان و عامرخان را عاشقانه دوست داشتند، فیلم‌های متنوع‌تر خارج از جریان اصلی سینما و کمتر دیده می‌شد. ستاره ها با وجود تماشاگران ثابت. او ریسک حضور در این فیلم ها را پذیرفت. عامرخان اولین ستاره ای بود که تصمیم گرفت در فضایی متفاوت بازی کند و از آنجایی که او هم تهیه کننده بود، نه تنها تصمیم گرفت از آثار دهه نود خود فاصله بگیرد، بلکه برای ساخت آن فیلم ها سرمایه گذاری کرد. اولین تلاش او با آشوتوش گواریکر نه تنها ناموفق بود، بلکه نامزدی اسکار مورد انتظار را برای هند به ارمغان آورد. گواریکر که در فیلم قبلی خود با عامرخان همکاری داشت، در دومین همکاری خود یک فیلم ورزشی تاریخی با او ساخت که به دلیل موضوعی که به دوره حکومت بریتانیا در هند و محلی آن می پردازد مورد توجه آکادمی اسکار قرار گرفت. جو ، متفاوت از سایر آثار هندی. «خراج» قطعا مهم ترین فیلم گواریکر و البته آغاز مسیری جدید و متفاوت برای عامرخان است. فیلمی که علیرغم حال و هوای متفاوتش با عاشقانه های زنده دهه نود، به دلیل حس وطن دوستی و جذابیت درام ورزشی اش که با نوای موسیقی ع الرحمن به اوج می رسد. و مردم متوجه او شدند.

2. رنگ زعفران (رنگ د بسانتی)

عزم عامر خان در این سفر مهم به عنوان یک ستاره محبوب، او را به بیشترین سهم از بهترین های سینمای هند در قرن جدید رسانده است و مطمئناً جایگاه او در میان ستارگان این فهرست کوتاه از ده نام برتر، سنگین تر است. ترند جدید دومین فیلم مهرا «زعفران رنگی» که باز هم محتوای میهنی دارد، در روز استقلال هند اکران شد. یک فیلم عالی دیگر از دهه اول هزاره جدید. فیلمی که نمی توان نقش عامرخان را به دلیل سبک تاثیرگذارش در آن نادیده گرفت. مانند خراج، موسیقی فیلم به آی آر رحمان داده شد تا این تصور ایجاد شود که مهرا از بهترین اثر گواریکر الهام گرفته است. فیلمی که حتی خود گواریکر نیز هرگز نتوانست آن را به پایان برساند.

3. ستارگان روی زمین

پس از فیلم فوق، عامرخان اولین فیلم خود را به عنوان کارگردان جلوی دوربین برد که اگرچه نقش مهم و محوری در آن داشت، اما بازیگر اصلی پسری بود که جایزه بهترین بازیگر مرد همان سال را از آن خود کرد. عامرخان در «ستارگان روی زمین» از رابطه معلم و دانش‌آموزی می‌گوید که خانواده‌اش امیدی به هوش او ندارند و آنقدر از مشکلاتش خسته شده‌اند که او را به مدرسه شبانه‌روزی می‌فرستند، اما استعداد واقعی پیدا کرد. . از این کودک «ستارگان روی زمین» اولین فیلم عامرخان در مقام کارگردان است. این فیلم علاوه بر موفقیت در خود هند و در بسیاری از جشنواره های داخلی، در فهرست نهایی بهترین فیلم خارجی اسکار نیز قرار گرفت، اما در نهایت از فهرست نهایی حذف شد.

4. Bhaag Milkha Bhaag

مهرا با فیلمی دیدنی و گیرا، دهه دوم هزاره جدید را آغاز کرد. وقتی در هند به اندازه الان فیلم های زندگینامه ای وجود نداشت و زندگی یک قهرمان زنده و بسیار محبوب با زندگی پر فراز و نشیب کار آسانی نبود. مهرا با انتخاب بازیگر دیگری که کارگردان اصلی هم بود، موفق شد قهرمان واقعی مردم را خیلی ملموس روی پرده به تصویر بکشد و البته در هر مرحله با میلکا سینگ افسانه ای و خانواده اش در ارتباط بود. در فیلمبرداری همه چیز در «بیدو میلکا بدو» به قدری خوب چیده شده بود که با وجود طولانی بودن مدت فیلم و داستان پرطرفدار، فروش شگفت انگیزی به دست آورد و ستاره فیلم فرهان اختر بیشترین درآمد را کسب کرد. جوایز اصلی بازیگری سال را با ستارگان بسیار محبوب بدون دلیل به دست آورد.

5. بزرگراه

در دهه دوم هزاره جدید، به دلیل محبوبیت گسترده بسیاری از سینماهای هند، ستارگان به تدریج جذب این ژانر از فیلم ها شدند و تعداد فیلم هایی با محوریت مسائل و مشکلات اجتماعی که ممکن است لزوما مطرح نشود، افزایش یافت. سالی عاشقانه و گاه بسیار تلخ و سیاه مانند سال 2014 پر از فیلم هایی با محوریت تجاوز و ظلم به زنان بود. نرخ بالای تجاوز جنسی و تجاوزهای گروهی مرگبار توجه رسانه های سراسر جهان را به این موضوع جلب کرده است. این موضوع باعث شد تا فیلمسازان هندی مصمم شوند تا از طریق سینما درباره این موضوع مهم و وحشتناک به مردم بگویند و در جنبش های مدنی در سراسر هند شرکت کنند. «بزرگراه» امتیاز علی یکی از بهترین نمونه های آن سال است که با طعم عاشقانه و احساسی خود مخاطبان بسیاری را به همراه داشت و فضای تلخ و تاریک را با عشق شیرین می کرد.

6. شکل

شوجیت سارکار، دیگر کارگردان بنگالی که در بالیوود فعال بوده، بهترین فیلم سال خود را منتشر کرده است. یک درام کمدی که لحن خود را از دست نمی دهد و موفق می شود از روی داستانی به ظاهر ساده و بیش از حد معمولی از قدرت سه گانه آمیتاب باچان، دیپیکا پادوکن و عرفان فیلمی تاثیرگذار درباره رابطه یک دختر مستقل با پدر پیر عجیبش بسازد. خان: فیلمی که در آن هر بازیگر جلو و پشت دوربین کار خود را به خوبی انجام داد و فصل جوایز هند را سربلند کرد.

7. ملودی کور (Andhadhun)

همه انتظار یک فیلم خوب از سریرام راغوان داشتند. در سال‌هایی که سینمای هند به این سطح نرسیده بود، سعی کرد فیلم‌های متفاوتی بسازد. اکنون در پایان دهه، مخاطب کاملاً به سینمای جدید عادت کرده و به آن متصل شده و در نتیجه آماده تماشای چنین فیلم هایی است. اما رغوان از حد انتظار فراتر رفت و حالا آزاد است هر کاری می خواهد بکند، یکی از بهترین فیلم های دهه و قطعا بهترین فیلم کارنامه اش را ساخت. شاید به دلیل نبود فضای هندی و تحت تاثیر قرار گرفتن شدید سینمای غرب، این فیلم به هیچ جشنواره بین المللی راه پیدا نکرده است، اما موفقیت خارجی آن محدود به هند است، اما قطعا فیلمی فراموش نشدنی نیست. اکنون و نقطه عطف در این دهه، البته دوره کنونی از نو تلقی می شود.